در باب اخراج و ممنوعالخروجی توامان هموطنِ معترض
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۴۲۲۷
زهرا علیپور؛ اعتماد
از هر جای یك رویداد كه به آن نگریسته شود، گزارههای توصیفی، سادهترین سرنخها را از معنا بازگو میكنند. حدود دو ماه از اعتراضهای مردم ایران میگذرد؛ پازلهایی از مرگ، شعارها، همدردی، موضعگیریهای متنوع و برونریزیهای عاطفی و همراهی كاربرهای ایرانی و بینالمللی در فضای مجازی، بخشی از رخداد و روایتهای حول اعتراضات است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
میلیونها كاربر از مواضعِ متنوع و خاستگاههای اندیشهای، اعتبار معنایی ویژهای برای این روزهای ایران قائلند؛ برخی آن را نقطه عطف تغییرات مهم منطقه و كشور میدانند، عدهای نیز این كنشها را خیزش زندگی و زیستِ آزادانه و برخی هم معترضان را با نگاهی سلبی و سنتی، فریبخوردگانی هیجانزده میدانند كه باید تادیب، تنبیه و پشیمان شوند.
آنچه درباره هر كدام از این گزارهها عجیب و خطرناك است، سویه موافق با گفتمان «آنها عدهای اراذل هستند كه برای پناهندگی [به خارج از كشور] به خیابان آمدهاند»، است. هر كه معترض است استحقاق ماندن در وطن را ندارد یا از آن تبری میجوید! چهار وجه معنایی درباره گزاره «هر كه معترض است، در پی پناهندگی است».
1. آنچه در میان صدای مخالفان اعتراضات متفاوت است، خاستگاه منطق اندیشهای و زبانی گزاره «معترضان به دنبال پناهندگیاند» است؛ گزارهای معنایی كه اعتباری برای اعتراض یك شهروند آنطور كه بخواهد «بماند»، «بسازد»، «تغییر دهد» و «مخالف باشد»، قائل نیست. اساسا در این گفتمان هر كه مخالف است، میخواهد وطن و تعلقاتش را ترك كند، آن هم از نوع پناهندگی! و اگر هم بخواهد بماند و مخالف باشد، تلویحا اخراج میشود: «هر كه نمیخواهد جمع كند و برود».
2. سرچشمه این ادبیات كجاست؟ پیش از هر چیز آنچه در این عبارت دیده میشود، ارزشمندی «ماندن» است؛ وطن به مثابه دارایی ارزشمندی كه دعوت به ترك، اخراج یا برچسبِ میل به پناهندگی داشتن (مهاجرت با دشوارترین شیوه آن) نوعی توهین به مخاطب آن تلقی میشود. در واقع در این گفتمان، مخالف و معترض، مجرم تعریف میشود و «همه از پیگرد او سود میبرند، او از قرارداد اجتماعی بیرون گذاشته میشود، اعتبار شهروند بودن را از دست میدهد».
3. در لایهای معناییتر در واقع معترض نمودی از فردی است كه بی پروا از تعلق خاطر داشتن به وطنش تهی است و آگاهانه از این بیوطنی هویتیابی میكند! به این معنی كه او به صرف اعتراض، شهروندی معنویش سلب شده و استحقاق ماندن در وطن را ندارد، چراكه داشتن شهروندی آن به معنی موافقت تاموتمام با شرایط و قوانین موجود است.
4. زبان سوژه قدرتمند؛ حتی وقتی یك توصیفكننده صرف، رخدادهای این روزهای ایران را توصیف میكند، او وارد روایت و بخشی از آن میشود:
الف: از كلمههای خبری مطلق (آن قسمی از دستور زبان كه شك و تردید در جمله راه ندارد) استفاده میكند.
ب: از طرف خودش خالق روایتی میشود كه معترض را منافق و مخالف منافع ملی خطاب میكند.
ج: و زمانی كه یك ناظر بیرونی معترض را صرفا فردی «به دنبال پناهندگی» خطاب میكند، در واقع او صاحب صدایی است كه اساسا به تفاهم در توافق معنا نیاز ندارد!
در این گفتمان نظم، قدرت نهادینه شده در كلمات به شیوهای دیگرگون تعریف شدهاند و هر كه مقابل آن باشد، خاطی، مجرم و مستحق و خواهان از دست دادن ارزشمندیهاست! چه این ارزشمندی، ماندن اختیاری در وطن باشد و چه اعتراض مدنی بدون تمایل پناهندگی در كشوری دیگر.
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۴۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چشمپوشی سفارت ایران در پاریس از پیگیری قضایی تبعه ایرانی حمله کننده به بخش کنسولی
به گزارش قدس آنلاین، بخش مطبوعاتی سفارت جمهوری اسلامی ایران در پاریس با صدور بیانیهای اعلام کرد در رابطه با پیگیری پرونده قضایی مفتوح مراجع فرانسوی علیه هموطن ایرانی که در روز جمعه ۳۱ قروردین با پوشیدن جلیقه انفجاری تقلبی و ورود به ساختمان بخش کنسولی فضای رعب و وحشت را برای مراجعان ایرانی و همکاران سفارت ایجاد کرد، سفارت بر این باور است این هموطن ایرانی تحت القائات فضای ایران هراسی که توسط افراد، گروهها و لابیهای ضد ایرانی ایجاد و دامن زده میشود، اقدام مخاطره آمیز و تهدید برانگیز مزبور را انجام داده است.
در این بیانیه آمده است: با وجود آنکه وی قبلاً در شهریور ۱۴۰۲ اقدام به آتش زدن لاستیک در مقابل بخش کنسولی کرده و توسط دادگاه فرانسه محکوم شده بود، سفارت با در نظر گرفتن شرایط سنی و شکنندگی وضعیت روحی و جسمی این هموطن ایرانی و بر اساس سنت ایرانی و اسلامی رأفت و بخشش، تصمیم گرفت ضمن عدم پیگیری شکایت قضایی اخیر، حتی شکایت پیشین خود مرتبط با پرونده آتشسوزی شهریور ۱۴۰۲ را نیز پس بگیرد.
سفارت جمهوری اسلامی ایران در پاریس با تاکید بر اینکه تمامی نمایندگیهای دیپلماتیک ایران در سراسر جهان «خانه» واقعی همه ایرانیان است، ابراز امیدواری کرده است که تصمیم مزبور زمینه بازسازی روحی این هموطن برای بازگشت به زندگی عادی خود را فراهم کند.
منبع: خبرگزاری فارس